Dag 17
Gisteren en vandaag ben ik onder andere bezig geweest met het bepalen van de schaduwen die de torenflats (en de flat waar we zelf op staan) werpen op de gebouwen. Daarover verderop meer. Maar eerst goed nieuws:
De afbeelding begint uit de verf te komen!
Met de onderschildering klaar, en het verloop van het licht en de schaduwen bekend, kon niets me nog weerhouden van het beginnen aan de toplagen. Zoals ik me gisteren had voorgenomen, ben ik begonnen om de centrale gebouwen eerst te schilderen.
De zon valt nu op de daken en op stukjes van de bakstenen muren. De eerste schaduwen beginnen zich al af te tekenen. Vooral de oranje vlakjes zijn nu nog wat ongenuanceerd (komt ook door de foto). Omdat de gebrande sienna die ik gebruik niet in één keer dekkend is, kan ik de baksteen pas later via een glaceerlaag de juiste toon geven.
Hieronder de tussenstand, toen de beschikbare tijd op was voor vandaag. Dat laatste gebeurt overigens elke dag veel sneller dan ik zou willen. Eenmaal bezig, rechterhersenhelft ingeschakeld, vliegt de tijd voorbij. Gelukkige uren.
klik voor vergroting
Een apart verdwijnpunt voor de zon
Zoals beloofd, hier de uiteenzetting hoe ik het verloop van de schaduwen heb bepaald.
Vantevoren heb ik bedacht dat het zonlicht van rechtsachter moet komen, zodat de torenflats schaduwen werpen over de diagonaal van het doek – diagonale lijnen in een schilderij doen het meestal goed. Het verdwijnpunt van de zonnestralen ligt daarmee linksvoor, ongeveer 70 cm buiten het doek, op de horizon.
Om gebruik te kunnen maken van dit verdwijnpunt – om de randen van de schaduwgebieden kloppend te krijgen – heb ik aan de achterkant van het doek een houten lat bevestigd, die links ter hoogte van de horizon krap een meter uitsteekt. Op de plek van het verdwijnpunt van het zonlicht heb ik vervolgens scharnierend een tweede lat bevestigd (de wit metalen roede op de foto). Nu kan ik de richting van het zonlicht en dus de schaduwen bepalen op alle plekken van het doek, door de lat naar de juiste positie te draaien en de richting op die plek over te nemen.
Constructie om een verdwijnpunt buiten het doek te kunnen benutten. De witte lat kan draaien.
moet nog even ‘bijlezen’ (druk met installatie tomtom; nog niet gelukt).
ooit fotografeerde ik hoogbouw o/d Uithof; zoek de foto voor jou;
liefs,
mam
Niet alleen in het relaas maar ook op het doek wordt het met de dag spannender.