Dag 14
“Wie zijn dat?”, vroeg mijn ateliergenoot Jaline toen ze naar de twee torenflats op mijn schilderij keek. “Mijn vader en mijn moeder”, antwoordde ik intuïtief vanuit mijn rechterhersenhelft.
“Oh ja, is dat zo?”, vraagt mijn rationele linkerhersenhelft zich af, nu ik aan het bloggen ben. “Stelt alles wat je schildert iets diepers voor? Komt alles wat je doet vanuit je onbewuste? Is je oeuvre eigenlijk al bepaald in je jeugd?”
Een kunststroming die positief zou hebben geantwoord op bovenstaande vragen, is het symbolisme geweest. (Meer over het symbolisme op Wikipedia.)
Uit Wikipedia geciteerd: Verbeeldingskracht, spiritualiteit en intuïtie kwamen centraal te staan. Er was sprake van een sterke hang naar het verleden en een gerichtheid op het onderbewuste, het esoterische en het onverklaarbare. Kortom, wat de symbolisten schilderden, had voor hen een diepere betekenis. Onderwerpen, vormen, kleuren werden gezien als symbool. Freud zou zijn vingers erbij hebben afgelikt.
Hieronder een voorbeeld van de bekendste Nederlandse symbolische kunstenaar, Jan Toorop.
Jan Toorop, Beurs van Berlage Café: tegeltableau ‘Het Verleden’
En mijn eigen antwoord op de vragen die ik me stelde? Ja, het onbewuste speelt een rol, meer dan je zou denken. En nee, niet álles wordt door het onbewuste bepaald. Soms is een torenflat gewoon een torenflat. En geen …
Laat als eerste je reactie achter RSS Feed van de reacties op dit artikel