Deze week blog ik over de workshops fotografie die ik afgelopen zondag heb gedaan bij het Olympus Concept Centre in Amsterdam. Ter geruststelling voor degenen die me op dit blog hebben gevolgd voor het grote schilderij waaraan ik werk (en dat nog niet klaar is, ik weet het): “Nee, ik heb niet ineens een ander vak gekozen!”
Wat dan wel? Moet ik niet elke dag hard doorschilderen? Nou, nee dus. Het is voor mij heel verfrissend om met dit fotografie-uitstapje even los te kunnen gaan met andere onderwerpen, compositie, toon, contrast, scherpte, enzovoorts. Zodat ik weer goed voel wat de waarde is van het schilderen, en komende maandag weer fris en fruitig achter de ezel plaatsneem.
Drie maal zwart-wit
Hier dus nog een paar foto’s die ik zondag heb geschoten en nu thuis bewerkt. Drie zwart-wit foto’s, elk met een totaal andere toepassing van het zwart-wit-effect. Klikken om te vergroten is aan te raden.
Meisje in bolletjesjas
Het bolletjespatroon in de jas van het meisje schreeuwde om het aanbrengen van een vintage-bewerking. Waarna ik ineens zag dat het onschuldige enthousiasme van het meisje en de bescherming van de moeder van alle tijden zijn: foto van vroeger (vintage-effect, oude gevel, oud lijkende fiets) in moderne tijd (spijkerjasje, scooter). Een grote boodschap in een klein plaatje:
We zijn allen onderweg
De Segways op de achtergrond van de volgende foto maken dat het hier vooral draait om het geheel, niet alleen om de man die naar de camera kijkt. Wat het mij vertelt is dat we continu ergens naartoe op weg zijn – wellicht even pauzeren als we onszelf dat toestaan (het telefoontje) – maar daarna weer hups op pad. De man op de voorgrond is daar heel serieus over, maar door de grappige uitstraling van de Segways wordt deze zwaarte op de hak genomen. Jammer dat de fietser achter de vrouw niet apart in beeld rijdt, dat had het effect afgemaakt:
Open vragen
De derde foto vind ik het meest moeilijk om te omschrijven. Laat ik het maar houden bij het stellen van een paar vragen: wat denkt deze man? In wat voor stemming verkeert hij? Kijkt hij naar iets, of staart hij in de verte, zijn aandacht naar binnen gericht? Zou hij gelukkig zijn?
Volgens mij denk deze man : Fuck, ( het moment dat jij vast zet) en daarna: waar is mijn fiets???????