dag 40
Gisteren het doek opnieuw opgespannen. Met dank aan mijn ateliergenoot Johet voor de hulp.
Door de temperatuurwerking (dacht ik) en de initiële rek was het doek inmiddels zo slap gaan staan, dat het zelfs met maximaal uitspieën (je weet wel die houten driehoekjes die je er aan de achterkant op de hoeken inhamert) niet goed meer te beschilderen was. Daarom: strakker opspannen. Dientengevolge heb ik vandaag de zijkanten moeten herstellen: de beschadigde stukjes linnen (door het inschieten en weer uitpoeren van de nietjes) met boekbinderslijm gefixeerd. Daarna de randen weer in de primer gezet. Zoals je op de foto kunt zien, kan ik de bovenkant pas morgen behandelen, omdat de onderkant nog staat te drogen.
Het doek staat nu mooi strak, helemaal fijn. Dachten we. Voor de zekerheid zojuist nog even het Kunstschilderboek van Kraaijpoel & Herenius erop nageslagen. Dat me leerde dat linnen, in tegenstelling tot ongeveer al het andere in ons universum, onder vochtige omstandigheden juist strakker wordt. Oeps. Wat betekent dat ik, zodra het vochtiger en warmer weer wordt, de keuze heb om het doek zodanig bol te laten trekken dat het een 3D-doek wordt, of dat ik nog een keer met het nietpistool aan de slag moet.
Johet, heb je nog een ochtendje? Ik zorg voor koffie en gebak.
klik voor vergroting
Gelukkig ook nog geschilderd. Op het schetsdoek gewerkt aan meer contrasten en licht. Hieronder het resultaat. Kleuren te groen, maar toon (brightness) en contrast naar m’n zin.
klik voor vergroting
Laat als eerste je reactie achter RSS Feed van de reacties op dit artikel